Kiedy tworzy się Instrukcję Bezpieczeństwa Pożarowego?

  1. Właściciele, zarządcy lub użytkownicy obiektów bądź ich części stanowiących odrębne strefy pożarowe, przeznaczonych do wykonywania funkcji użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, magazynowych oraz inwentarskich, zapewniają i wdrażają instrukcję bezpieczeństwa pożarowego, zawierającą:  1)   warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia, sposobu użytkowania, prowadzonego procesu technologicznego, magazynowania (składowania) i warunków technicznych obiektu, w tym zagrożenia wybuchem;

    2)   określenie wyposażenia w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice oraz sposoby poddawania ich przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym;

    3)   sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia;

    4)   sposoby zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym, jeżeli takie prace są przewidywane;

    5)   warunki i organizację ewakuacji ludzi oraz praktyczne sposoby ich sprawdzania;

    6)   sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym zatrudnionych pracowników,
    z przepisami przeciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej instrukcji;

    7)   zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla osób będących ich stałymi użytkownikami;

    8)   plany obiektów, obejmujące także ich usytuowanie, oraz terenu przyległego,
    z uwzględnieniem graficznych danych dotyczących w szczególności:

    1. a)  powierzchni, wysokości i liczby kondygnacji budynku,
    2. b)  odległości od obiektów sąsiadujących,
    3. c)  parametrów pożarowych występujących substancji palnych,
    4. d)  występującej gęstości obciążenia ogniowego w strefie pożarowej lub w strefach pożarowych,
    5. e)  kategorii zagrożenia ludzi, przewidywanej liczby osób na każdej kondygnacji
      i w poszczególnych pomieszczeniach,
    6. f)  lokalizacji pomieszczeń i przestrzeni zewnętrznych zaklasyfikowanych jako strefy zagrożenia wybuchem,
    7. g)  podziału obiektu na strefy pożarowe,
    8. h)  warunków ewakuacji, ze wskazaniem kierunków i wyjść ewakuacyjnych,
    9. i)  miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, kurków głównych instalacji gazowej, materiałów niebezpiecznych pożarowo oraz miejsc usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi,
    10. j)  wskazania dojść do dźwigów dla ekip ratowniczych,
    11. k)  hydrantów zewnętrznych oraz innych źródeł wody do celów przeciwpożarowych,
    12. l)  dróg pożarowych i innych dróg dojazdowych, z zaznaczeniem wjazdów na teren ogrodzony;

    9)   wskazanie osób lub podmiotów opracowujących instrukcję.

    1. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego jest poddawana okresowej aktualizacji, co najmniej raz
      na 2 lata, a także po takich zmianach sposobu użytkowania obiektu lub procesu technologicznego, które wpływają na zmianę warunków ochrony przeciwpożarowej.
    2. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego nie jest wymagana dla obiektów lub ich części,
      o których mowa w ust. 1, jeżeli nie występuje w nich strefa zagrożenia wybuchem, a ponadto:

    1)   kubatura brutto budynku lub jego części stanowiącej odrębną strefę pożarową nie przekracza 1 000 m3, z zastrzeżeniem pkt 2;

    2)   kubatura brutto budynku inwentarskiego nie przekracza 1 500 m3;

    3)   powierzchnia strefy pożarowej obiektu innego niż budynek nie przekracza 1 000 m2.

    1. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego powinna się znajdować w miejscach dostępnych dla ekip ratowniczych.